12 تیر 1397
12 تیر 1397شهید رضا مرادپوری
نام پدر: فیض الله
تاریخ شهادت : ۱۳۸۷/۸/۲۰
همانا مومنان (واقعی) کسانی هستند که به خدا و رسول او ایمان آورده،پس ار آن هیچگاه شک به دل راه ندادند ودر راه خدا با مال و جانشان جهاد کردند،ایشان به حقیقت راستگو هستند.
زندگی نامه
شهیدرضا مراد پوری در روز اول فروردین ماه ۱۳۶۳ در خانواده ای کارگر و متدین در روستای دستگردان دیده به جهان گشود . ارادات بی حد و حصر والدینش به امام هشتم حضرت امام رضا (ع) باعث گردید که نام او را رضا بگذارند .
رضا از بدو کودکی ، شوخ طبع و دوست داشتنی بود ،حرکات و لبخند های مداومش واز همه مهمتر مزاح با بزرگترها و همسالانش اورا زبانزد آشنایان و اقوام کرده بود .
رضا دوران تحصیلی ابتدایی را در روستای دستگردان و مقطع راهنمایی را در روستای هودر به اتمام رساند ، او برای ادامه تحصیل در مقطع متوسطه راهی شهر عشق آباد شد و این دوران را نیز با موفقیت به اتمام رساند .
مشکلات زندگی پدرش و عدم امکان ادامه تحصیل در دانشگاه باعث شد که تحصیل را رها و حسب عشق وافری که به نیروی انتظامی داشت برای صیانت از مرز و بوم ایران اسلامی و کیان مملکت خود به استخدام نیروی انتظامی درآید، او دوران آموزشی خود را در کرمانشاه سپری کرد و پس از اتمام دوره ی آموزشی مدتی را در کلانتری عشق آباد، پاسگاه شهید جاهدی تپه طاق و مدتی نیز در پاسگاه انتظامی ده محمد به انجام وظیفه پرداخت. لذا دو سال پس از استخدامش طبق سنت نبوی با خواهر شهید عباس رفیعی ازدواج کرد و نوزادش را به عشق ائمه ی اطهار (ع) یاسین نامید.
عشق و علاقه ی رضا به یاسین وصف نشدنی است ، او تحمل یک روز جدایی از یاسین را نداشت و مدام ذکرش را به لب داشت.
وسواس و دلسوزی او به کارش و حساسیت وی به حراست از هویت ایرانی خصوصاً شخصیت جوان ایرانی باعث شد که با تمام توان در راستای مبارزه با مواد مخدر گام بردارد و لحظه ای از تلاش خسته نشود، بدین خاطر محبوب دل های مردم ولایت مدار بخش دستگردان شده بود. سرانجام این سرباز فداکار و نستوه در نیمه شب ۱۳۸۷/۸/۲۰و در روز تولد امام رضا(ع) و در حین انجام وظیفه به دست نابخردان سوداگران مرگ، شهد شیرین شهادت نوشید و به آسمان ها پرواز کرد و پیکر مطهرش با باران اشک هزاران مشتاق شهید و شهادت تغسیل و در زادگاهش روستای دستگردان در جوار دو شهید دیگر روستا (شهیدان عباس شیردل و عباس خاوری) به خاک سپرده شد.
«روحش برای همیشه ایام شاد و راهش پررهرو باد»